Aangenaam, mijn naam is Achraf. Ik studeer mbo marketing niveau 4 op het ROC Flevoland. Dat is best bijzonder, want een groot deel van de studenten weet niet eens wat hij of zij wil doen na deze opleiding. Bovendien biedt mbo marketing beslist geen baangarantie.

De reden dat ik toch voor deze studie koos zijn mijn ambitie en mijn plannen voor de toekomst. Na mijn studie wil ik echt graag een baan in de marketing. Dus hoe lui  ik ook ben, een kans om bij een goed bedrijf stage te lopen laat ik niet schieten.

De zoektocht

Zo rond april van 2014 begon ik met zoeken naar een stagebedrijf. Vooral een leuk èn interessant stagebedrijf. En dan het liefst eentje die leuk staat op mijn CV. Gelukkig was ik er op tijd bij, dus ik maakte mij geen zorgen om bij een saai bedrijf terecht te komen.

Er zijn genoeg stagebedrijven waar ze blind je uren tekenen terwijl je halve dagen werkt. En dat terwijl je letterlijk niks hebt gedaan. Dat is misschien wel leuk en aardig, maar uiteindelijk heb ik daar niets aan.

Ik geloofde dat ik bij een goed stagebedrijf meer zou kunnen leren dan tijdens de opleiding. Daarom besloot ik er het beste van te willen maken. Het is tenslotte maar 5 maanden!

Al snel wist ik een stageplek op hbo-niveau binnen te slepen. Een agency in Haarlem. Elke ochtend 1.5 uur reizen, maar ik had het er voor over. Het was tenslotte wat ik zocht en er lag een mooi project voor me klaar.

Met een grote glimlach op mijn gezicht vertelde ik het aan mijn studiebegeleider. Ik verwachte op z’n minst een schouderklopje, alleen zo ver kwam het niet. “ROC Flevoland gaat bezuinigen en we hebben geen tijd om ander half uur naar je stage te reizen”.

Dus ik moest op zoek naar wat anders. Ik was verslagen, maar ik gaf de moed niet op.

Stage bij Tweak

Ondanks dat school een perfecte stageplek voor me had afgewezen koos ik niet voor een mindere stage. Ik bleef zoeken naar een bedrijf waar ik tevreden mee zou zijn. Zo kwam ik via via terecht bij Tweak.

Eigenlijk had ik niet veel keus, ik liep al bijna twee weken achter met mijn uren dus dit moest het worden. De kieskeurige jongen die ik ben wees ik zelfs 2 stageplekken af omdat ik ze niet interessant genoeg vond.

Een risico, maar het was het waard.  In plaats van 32 uur werkte ik 40 uur per week en heb ik voor het eerst, met pijn in m’n hart, een schoolvakantie overgeslagen.

“Ben je bereid om op je bek te gaan en zelf weer op te staan?”

Deze quote herinner ik mij nog goed uit het sollicitatiegesprek. De eerste weken was het flink wennen. Ik kon mij niet meer verslapen, niet meer “ziek melden” en ik zat tot half 6 op kantoor. Aan de andere kant, geen huiswerk, geen toetsen en geen stress. Nada noppes.

Hier kan elke stagiair zich volgens mij wel in vinden. De mensen die hier werken hebben me er aardig doorheen geholpen. Mijn periode bij Tweak was top. Ik kon mijzelf zijn. Ik kon lachen met iedereen, van servicedesk-medewerker tot directeur. Iedereen heeft hier respect voor elkaar ongeacht de positie binnen het bedrijf en dat bewonder ik zeer.

Volgens mij is het hier veel relaxter dan bij grote bedrijven. Zou ik daar ook aan lunchtafel zitten met de directeur? Zou ik daar ook grappen kunnen maken met de managers? Ik heb daar zo mijn twijfels over.

Werken bij een kleine rebelse provider

Voordat ik bij een internetprovider was binnen geweest was mijn beeld heel anders dan dat nu is. Dingen gaan er echt heel anders aan toe dan ik had verwacht. En dan ook nog stage lopen bij een klein bedrijf. Het is hier echt niet zo snel en gelikt als in de TV-series. En in pak lopen is al helemaal uit den boze.

Zo zijn hier nauwelijks geplande meetings. De directeur loopt hier binnen met een idee, er wordt over gediscussieerd en gebrainstormd en de zelfde week wordt het nog uitgevoerd. Tijdens zo een sessie kan men zomaar besluiten om de prijzen van abonnementen te veranderen.

Als werknemer in een klein bedrijf moet je meestal je eigen taken verzinnen en plannen. En hoe hard je soms ook werkt, soms ben je dan afhankelijk van een andere afdeling.

Wat ik heb geleerd

Zelf heb ik geleerd dat ik planmatiger te werk moet gaan, soms begin ik ergens aan en dan verdwaal ik halverwege in mijn eigen werk. Ik let nu meer op bepaalde dingen wanneer ik een tekst schrijf. Op school heb ik als uitstroom marketing gekozen in plaats van communicatie, maar teksten kunnen schrijven is vaak een eis in de vacatures. Zo slecht ben ik er ook weer niet in, toch? Feedback is overigens altijd welkom.

De meeste glasvezelproviders moeten lijnen van KPN inkopen. Als je ontdekt wat een provider daarvoor aan KPN betaalt snap je heel snel dat internetabonnementen best prijzig zijn. Het verklaart ook waarom zelfstandige providers beter in staat zijn een uniek product neer te zetten.

Zonder eigen techniek is het moeilijk weerstand te bieden aan de reuzen in de markt. Dat verklaart volgens mij ook waarom de afgelopen jaren zoveel providers zijn overgenomen door KPN.

Mbo-mentaliteit

Al met al heb ik me hier prima kunnen ontwikkelen. Ik ben vooral geconfronteerd met mijn eigen mbo-mentaliteit. Nu ik een paar maanden fulltime heb gewerkt merk ik dat ik mijn werk en opleiding veel serieuzer ben gaan nemen. Wij mbo’ers zijn van nature luie donders die graag zo min mogelijk moeite doen. Met een mindset van “zo belangrijk is dit niet dus het is wel goed zo” verslinden we verslagen voor een zesje om zo een diploma te verdienen. “Dit is toch maar school en later doe ik het wel goed”.

Gelukkig was mijn stagebegeleider  vroeger ook zo. Hij herkende mijn instelling al snel en snapte dat. Hij gooide me gelukkig niet op straat, maar leerde het me af. Weliswaar door flink kritisch te kijken naar al mijn werk. Het kan altijd beter. Maar opbouwende kritiek is goed en ik kan wel tegen een stootje.

Verslagen van 8 pagina’s werden 16 pagina’s, onderzoeken werden overzichtelijker en duidelijker. Mijn instelling is veranderd. Stap voor stap wilde ik taken ook vanuit mijzelf beter uitvoeren. Ik heb uiteraard af en toe nog wel een draai om m’n oor nodig, maar dat komt wel goed. Nu nog hopen dat ik dit de rest van m’n leven doorzet, of in ieder geval nog op school.

Misschien komt mijn nieuwe instelling wel allemaal omdat ik sinds een paar weken 20 ben?